Około dwudziestu młodych posłów miało zaszczyt stanąć przy mównicy, by podzielić się swoimi poglądami i odczuciami związanymi z polityką,  uchwałą nad którą pracowali, czy ogólnymi refleksjami na temat Polski. Kolejnym punktem posiedzenia było głosowanie nad poprawkami do wcześniej przygotowanej przez Komisję Problemową uchwały, dotyczącej miejsca dla młodych w przestrzeni publicznej.

Na końcu  przegłosowano projekt ww. uchwały z wprowadzonymi poprawkami. Wydarzenie było bardzo fascynujące. Uczniowie zbaczyli, jak wyglądają pokazywane często w telewizji posiedzenia, dowiedzieli się, jaką funkcję pełnią  posłowie, poznali polityków i uchwalili  bardzo ważną uchwałę, dotyczącą ich, młodzieży.
W tym roku zadaniem uczniów ubiegających się o mandat dziecięcego posła było przygotowanie i przeprowadzenie badania na temat miejsca w przestrzeni publicznej. Następnie trzeba było przygotować na ten temat relację.

Do organizatorów Sejmu Dzieci i Młodzieży przesłano w tym roku blisko 530 relacji filmowych przygotowanych przez dwuosobowe zespoły uczniowskie z gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych z całego kraju. Spośród ich autorów wyłoniono posłów dziecięcych.

Pierwsza sesja Sejmu Dzieci i Młodzieży odbyła się w 1994 r. z inicjatywy wicedyrektor ówczesnego Biura Informacyjnego Kancelarii Sejmu Urszuli Pańko i prezes Polskiej Akcji Humanitarnej Janiny Ochojskiej (od początku działalności dziecięcego Sejmu sesja nie odbyła się jedynie w 1999 r).

Polska jako pierwszy kraj w Europie zorganizowała tego typu przedsięwzięcie. Obecnie młodzieżowe parlamenty działają także we Francji, Portugalii, Wielkiej Brytanii, Finlandii i Czechach.